De huidige samenleving is zo georganiseerd dat het ons van de natuur en onze kern en daarmee ook van elkaar vervreemt. Daarom vinden wij samenwerking met de natuur en met elkaar van levensbelang. De technologische ontwikkelingen versterken de vervreemding van onze menselijke natuur en verbondenheid met alles om ons heen.

Het gaat om de verbinding. We zijn als mens kwijt geraakt dat we met alles verbonden zijn. In de reguliere wetenschap wordt ook steeds meer duidelijk dat niets los staat van elkaar. Dat idee van afgescheidenheid is diep doordrongen in onze samenleving, waarbij ieder voor zichzelf zorgt en men als kleine eilandjes leeft.

Juist als je de tijd krijgt om echt in de natuur te zijn kom je weer in contact met het wezenlijke, dat deel in ons dat nooit afgescheiden is geweest en dat verbinding voelt met alle materie, al het levende, het hele mysterie. Door in de natuur aanwezig te zijn kun je afdalen in je innerlijke, je laven aan de rijkdom van de seizoenen, de lucht, het werk op het land, het water van een bron, het zwemmen in een rivier, het aanschouwen van het groeien van groenten en planten, het luisteren naar de vogels. Door al dat te ervaren ga je je daar weer onderdeel van voelen.

Omdat we op een kantelpunt staan in onze geschiedenis waarin we niet alleen vervreemd raken van de natuur maar ook van onszelf en onze menselijkheid is onderdeel kunnen zijn van de natuur van wezenlijk belang. Mensen kunnen niet meer een moment met zichzelf zijn en zoeken constant afleiding.

Wandelen in de natuur helpt stress te verminderen en gedachten te ordenen, stelde eerder al de filosoof Immanuel Kant en de Amerikaanse psycholoog William James. bron: www.happynews.nl/2012/12/06/natuur-werkt-helend-bij-depressieve-klachten.

In ‘Last Child in the Woods’ brengt kinderadvocaat- expert Richard Louv in een aantal onderzoeken samen dat de directe blootstelling aan de natuur essentieel is voor een gezonde ontwikkeling van kinderen en voor de fysieke en emotionele gezondheid van kinderen en volwassenen.

Hij brengt het 'natuurtekort' rechtstreeks in verband met enkele van de meest verontrustende kindertrends, zoals de stijging van obesitas, aandachtsstoornissen en depressie.

Wetenschapper James Ephraim Lovelock is de bedenker en uitdrager van de Gaia-hypothese, waarin hij stelt dat de aarde functioneert als een superorganisme. In een van zijn onderzoeken naar de kern van meer duurzaam gedrag - wat mens en natuur supporting is - kwam hij tot de conclusie dat veel in de natuur kunnen zijn en je er in terug kunnen trekken maakt dat je meer liefde voor jezelf en medemensen kunt voelen.

De natuur geeft je een constante stroom van rust. Ons limbische oude brein kalmeert door bij bomen te zijn, daar zijn allerlei studies van.

Mas Caraus is een plek waar iedereen welkom is om een ‘natuurbad’ te nemen. Hier word je teruggebracht naar jezelf, omgeven door de kracht van de natuur. Kom je in je kracht en ga volledig opgeladen de wereld weer in.